Μια φορά ήταν ένας δέσποτας αυστηρός, κέρβερος. Ήταν κι ένας καλός παπάς που αγαπούσε το ψάρεμα. Το έμαθε ο δεσπότης, τον λέει, κάθε μέρα θα με φέρνεις φρέσκα ψάρια.

Μια μέρα πάει ο παπάς τα ψάρια στο δεσπότη, τον βλέπει ο πρωτοσύγκελος.

-Φέρε εδώ τα ψάρια τον λέει κι έχω το παιδί άρρωστο.

-Θα με τιμωρήσει ο δέσποτας.

-Φέρ’ τα δω και μη σε μέλλει. Κανονίζω εγώ.

Περιμένει ο δεσπότης ψάρια, τίποτα. Θύμωσε, στέλνει μήνυμα στον παπά, τρεις μήνες αργία.

Πάει ο παπάς:

-Αμάν δέσποτα έχω παιδιά, οικογένεια.

Πάει κι η παπαδιά:

-Έχουμε μικρά παιδιά, πώς θα ζήσουμε;

-Θα σου βάλω ένα αίνιγμα, λέει ο δεσπότης στον παπά, κι αν το λύσεις, στη χαρίζω την τιμωρία. Πρώτον πόσες τρίχες έχουν τα γένεια μου, δεύτερον ποιά είναι η αξία μου, τρίτον κείνη την ώρα τι θα σκέφτομαι. Αύριο να’ ρθείς να μου τα πεις .

Πελάγωσαν οι άνθρωποι. Πάνε στον πρωτοσύγκελο.

-Αδελφέ με πήρες στο λαιμό σου. Για να μου χαρίσει την αργία μ’ έβαλε τρία αινίγματα. Αυτά κι αυτά.

-Άσ’ το σε μένα.

Πάει την άλλη μέρα ο πρωτοσύγκελος,

-Καλημέρα δέσποτα, ήρθα να σου πω τα αινίγματα.

Δεν τον γνώρισε ο δεσπότης, ήταν και γέροντας.

-Θα σε πω πρώτα, πόσες τρίχες έχουν τα γένεια σου.

Γέλασε ο δεσπότης.

-Γελάς δέσποτα αλλά εγώ όλη νύχτα δεν κοιμήθηκα, μετρούσα.

-Τι μετρούσες τέκνον μου;

-Τ’ άστρα τ’ ουρανού.

-Και τι σχέση έχει με τα γένεια;

-Όσα άστρα έχει ο ουρανός τόσες τρίχες έχουν τα γένεια σου κι αν δεν πιστεύεις κάτσε μέτρα τα. Η αξία σου τώρα, είναι τριανταένα αργύρια.

-Γιατί;

-Τριάντα τρία ήταν η τιμή του Χριστού, τριάντα δύο θα είναι του Πατριάρχη, να μην είναι τριανταένα τα δικά σου;

-Και τώρα τι σκέπτομαι ;

-Να σου πω τι σκεφτεσαι. Νά’ ναι αυτός ο παπάς ή μπα κι είναι κανένας άλλος;

-Αυτό ακριβώς σκέφτομαι. Αφέονταί σου οι αμαρτίες.

 

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

 

πρωτοσύγκελος= βαθμούχος ιερωμένος, κοντά σε επίσκοπο.