Μια φορά ήταν ένας δέσποτας αυστηρός, κέρβερος. Ήταν κι ένας καλός παπάς που αγαπούσε το ψάρεμα. Το έμαθε ο δεσπότης, τον λέει, κάθε μέρα θα με φέρνεις φρέσκα ψάρια.
Μια μέρα πάει ο παπάς τα ψάρια στο δεσπότη, τον βλέπει ο πρωτοσύγκελος.
-Φέρε εδώ τα ψάρια τον λέει κι έχω το παιδί άρρωστο.
-Θα με τιμωρήσει ο δέσποτας.
-Φέρ’ τα δω και μη σε μέλλει. Κανονίζω εγώ.
Περιμένει ο δεσπότης ψάρια, τίποτα. Θύμωσε, στέλνει μήνυμα στον παπά, τρεις μήνες αργία.
Πάει ο παπάς:
-Αμάν δέσποτα έχω παιδιά, οικογένεια.
Πάει κι η παπαδιά:
-Έχουμε μικρά παιδιά, πώς θα ζήσουμε;
-Θα σου βάλω ένα αίνιγμα, λέει ο δεσπότης στον παπά, κι αν το λύσεις, στη χαρίζω την τιμωρία. Πρώτον πόσες τρίχες έχουν τα γένεια μου, δεύτερον ποιά είναι η αξία μου, τρίτον κείνη την ώρα τι θα σκέφτομαι. Αύριο να’ ρθείς να μου τα πεις .
Πελάγωσαν οι άνθρωποι. Πάνε στον πρωτοσύγκελο.
-Αδελφέ με πήρες στο λαιμό σου. Για να μου χαρίσει την αργία μ’ έβαλε τρία αινίγματα. Αυτά κι αυτά.
-Άσ’ το σε μένα.
Πάει την άλλη μέρα ο πρωτοσύγκελος,
-Καλημέρα δέσποτα, ήρθα να σου πω τα αινίγματα.
Δεν τον γνώρισε ο δεσπότης, ήταν και γέροντας.
-Θα σε πω πρώτα, πόσες τρίχες έχουν τα γένεια σου.
Γέλασε ο δεσπότης.
-Γελάς δέσποτα αλλά εγώ όλη νύχτα δεν κοιμήθηκα, μετρούσα.
-Τι μετρούσες τέκνον μου;
-Τ’ άστρα τ’ ουρανού.
-Και τι σχέση έχει με τα γένεια;
-Όσα άστρα έχει ο ουρανός τόσες τρίχες έχουν τα γένεια σου κι αν δεν πιστεύεις κάτσε μέτρα τα. Η αξία σου τώρα, είναι τριανταένα αργύρια.
-Γιατί;
-Τριάντα τρία ήταν η τιμή του Χριστού, τριάντα δύο θα είναι του Πατριάρχη, να μην είναι τριανταένα τα δικά σου;
-Και τώρα τι σκέπτομαι ;
-Να σου πω τι σκεφτεσαι. Νά’ ναι αυτός ο παπάς ή μπα κι είναι κανένας άλλος;
-Αυτό ακριβώς σκέφτομαι. Αφέονταί σου οι αμαρτίες.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
πρωτοσύγκελος= βαθμούχος ιερωμένος, κοντά σε επίσκοπο.